Η ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΒΟΥΦΡΑΔΑΣ ΤΗ ΡΩΜΑΪΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ - ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ 

Η Ρώμη, σκεπτόμενη πάντα πονηρά και αφού το «διαίρει και βασίλευε» απέδωσε καρπούς, θα εφαρμόσει νέα πολιτική απέναντι στα πράγματα της Πυλίας. Θα δώσει μια σχετική αυτονομία στην περιοχή. Μια αυτονομία που για τους κατοίκους της περιοχής θα είναι αντίδοτο για να περάσουν από την αφάνεια στην ακμή (1).

Ο ιστορικός Ζωναράς (12ος αιώνας μ.Χ.), στηριγμένος σε πηγές που δε μας είναι γνωστές, μας δίνει την πληροφορία ότι τα χρόνια που ακολούθησαν την καταστροφή της Κορίνθου, ήταν για την Ελλάδα και ιδιαίτερα για την Πελοπόννησο χρόνια ευημερίας και οικονομικής ακμής.

Ο Λατίνος ποιητής Πόπλιος Οβίδιος (2), γνωρίζοντας τη μεγάλη ακμή που περνούσε η Πυλία, ονομάζει την Πύλο «περίφημη» (3).

Τα χάλκινα νομίσματα που διασώθηκαν, τα χρόνια από το 146 π.Χ. μέχρι το 27 π.Χ. όπως επίσης και αυτά του Σεπτιμίου Σεβήρου από το 193 μ.Χ. μέχρι το 211 μ.Χ. (4), μας δείχνουν ότι όχι μόνο η περιοχή είχε αυτονομία αλλά είχε και οικονομική ευημερία, με τη δυνατότητα να κόβει και δικά της νομίσματα. Ακόμη ο τρόπος λατρείας, όπως τουλάχιστον τον περιγράφει ο Παυσανίας που επισκέφτηκε την Πυλία το 170 μ.Χ., καθώς και οι έρευνες που έκανε ο Σουηδός αρχαιολόγος Νάταν Βαλμίν στην περιοχή το 1929, επιβεβαίωσαν την αυτονομία και την ευημερία.

Ο Δημήτριος Δουκάκης (5) γράφει για την κατάσταση της Μεσσηνίας την εποχή αυτή: «Εν τούτοις επί Ρωμαίων η Μεσσηνία ουδεμίαν σπουδαίαν ζημιάν υπέστη, διότι μέχρι του Παυσανίου, ήτοι μέχρι του B΄ ή Γ΄ σχεδόν αιώνος συνετήρει και διέσωζε πάντα τα αριστουργήματα αυτής, ήτοι αγάλματα, ναούς, εικόνες, γυμνάσια, θέατρα, στάδια, τείχη και άλλα άτινα είδεν ο επί των Ανιωνίνων αυτόπτων περιηγητής και περιέγραψε πιστώς ακριβώς τα της Μεσσήνης».

Η Βουφράδα όπως και όλη η Ελλάδα, από το 146 π.Χ. ανήκε στην Επαρχία Μακεδονίας. Ο διοικητής της Επαρχίας Μακεδονίας είχε έδρα τη Θεσσαλονίκη. Το 27 π.Χ., όμως, ολόκληρη η Πελοπόννησος και φυσικά η Βουφράδα έπαψε να εξαρτάται από την Επαρχία Μακεδονία και εντάχτηκα στη νεοϊδρυθείσα Επαρχία Αχαΐας που είχε έδρα την Κόρινθο. Αυτό έγινε από τον Οκταβιανό για να δημιουργηθούν εκείνες οι συνθήκες που θα διευκόλυναν τη διοίκηση του ελλαδικού χώρου.

Γενικά, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι η περιοχή της Πυλίας, παίρνοντας θέση, έστω και λανθασμένα, εναντίον της Αχαϊκής Συμπολιτείας και παίζοντας  άθελά της το παιχνίδι των Ρωμαίων, θα τύχει καλύτερης μεταχείρισης έναντι των άλλων ελληνικών περιοχών τα πρώτα τουλάχιστον χρόνια της Ρωμαϊκής περιόδου. Λέμε την πρώτη Ρωμαϊκής περίοδο, γιατί όταν θα αρχίσει ο αλληλοσπαραγμός των ρωμαϊκών φατριών, το αποτέλεσμα θα είναι η πτώση κάθε φατρίας να παρασύρει και την αντίστοιχη πόλη που είχε ταχθεί με το μέρος της.

Στο σημείο αυτό πρέπει ν’ αναφερθούμε και στις ανασκαφές που έγιναν στην περιοχή της Βουφράδας για να έρθουν στο φως ευρήματα της περιόδου αυτής. Η πιο αξιόλογη είναι αυτή του Νίκου Γιαλούρη (6).

Ο Νίκος Γιαλούρης πραγματοποίησε το 1965 ανασκαφές στην περιοχή Ριζώματα της Καρποφόρας και έφερε στην επιφάνεια ολόκληρο οικισμό της Ρωμαϊκής περιόδου. Τα ευρήματα μας βοηθούν να συμπεράνουμε ότι πλησίον του μυκηναϊκού οικισμού του λόφου των Νιχωρίων άκμασε και οικισμός κατά τη Ρωμαϊκής περίοδο.

Αψιδωτός Μηκηναϊκός τάφος από την περιοχή «ΑΚΟΝΕΣ» Καρποφόρας που ήρθε στην επιφάνεια το 1971 από την αρχαιολόγο Λιάνα Παρλαμά. (Σχ. Στ. Καλυβιώτης)

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ & ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

  1. ΤΑΣΟΣ Ν. ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Πυλία, πνευματικό επίπεδο και παιδεία από την αρχαιότητα μέχρι την Καποδιστριακή περίοδο, Καλαμάτα, 1988. σελίδα 17.
  2. Ο ποιητής Πόπλιος Οβίδιος γεννήθηκε το 43 Π.Χ. και πέθανε το 17 μ.Χ.
  3. ΗΛΙΑΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Η Πυλία στον αγώνα του εικοσιένα (Συμβολή στην προϊστορία της Πυλίας, και στους αγώνες της στα χρόνια της τούρκικης σκλαβιάς και του Ιμπραήμ) , Καλαμάτα, 1971, σελ. 11.
  4. ΝΙΚΟΣ Γ. ΚΟΤΣΙΡΗΣ: Συμβολή στην ιστορία της Μεθώνης, Αθήνα, 1983.
  5. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΟΥΚΑΚΗΣ: Μεσσηνιακά και ιδία περί Φαρών και Καλαμάτας από των αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι του Καποδιστρίου, Αθήναι, 1908.
  6. Το όνομα του Νίκου Γιαλούρη είναι στενά συνδεδεμένο με τη μεσσηνιακή γη λόγω των ανασκαφών που έκανε σε αυτήν. Γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1918 και σπούδασε ψιλολογία και αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Για πολλά χρόνια υπήρξε προϊστάμενος αρχαιοτήτων στην Εφορία της Ολυμπίας, στην οποία ανήκει και η περιοχή της Βουφράδας. Μεταξύ άλλων έγραψε τα παρακάτω έργα: 1) "ATHENA ALS ΗΕRRΙΝ DΕR PFERDE" το 1950. 2) "Πτερόεντα πέδιλα" το 1953. 3) "Ερμής Βούκλεφ Ηλείας" το 1958, 4) "MYKENISCHE BRONZESCHUTZWAFFEN" το 1960 και 5) "ΤΗΕ SCULPTURES OF ΤΗΕ ΡΑRΤΗΕΝΟΝ" το 1960.