Συνεδρίαση Εκτελεστικής Επιτροπής της ΑΔΕΔΥ
(Τρίτη 18 Αυγούστου 2009)

Στις 18 Αυγούστου 2009 συνεδρίασε η εκτελεστική επιτροπή της ΑΔΕΔΥ με την παρακάτω ημερήσια διάταξη:

• Εξέταση των εξελίξεων για την απόφαση του ΔΕΚ (όρια ηλικίας γυναικών-ανδρών στο Δημόσιο)
• Η συγκυρία και τα προβλήματα των εργαζομένων
• Ο απεργός πείνας Θ. Ηλιόπουλου

Για το κάθε θέμα η εκτελεστική επιτροπή έλαβε και τις παρακάτω αποφάσεις:

• Εξέταση των εξελίξεων για την απόφαση του ΔΕΚ (όρια ηλικίας γυναικών-ανδρών στο Δημόσιο)

Η τακτική της μη αμφισβήτησης από την κυβέρνηση του πυρήνα της απόφασης του ΔΕΚ – δηλ. του προσδιορισμού του συστήματος ασφάλισης για την κύρια και βασική σύνταξη των μισθωτών του Δημοσίου ως επαγγελματικού και όχι κοινωνικού – οδήγησε στο ναυάγιο της σχετικής διαβούλευσης με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην έκδοση «τελεσίγραφου» πολιτικής σκοπιμότητας.

Ανεξάρτητα από την αδύναμη διαπραγματευτική ικανότητα που επιδείχθηκε, όπως από τα πράγματα προκύπτει, το δια ταύτα της συγκεκριμένης απόφασης του ΔΕΚ είναι παράγωγο της προαναφερόμενης εκδοχής του για το ισχύον συνταξιοδοτικό σύστημα. Ως εκ τούτου υπήρχαν και υπάρχουν ακόμη δύο δρόμοι:

Πρώτος: Η μη αποδοχή της απόφασης που μετατρέπει την ασφάλιση για την κύρια σύνταξη από κοινωνική σε επαγγελματική (κάτι που δεν υφίσταται για τη βασική σύνταξη σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα παρά την πολυμορφία των συστημάτων που υπάρχουν) και η ενίσχυση, θεραπεία του ισχύοντος συστήματος προς την κατεύθυνση αυτή.

Σε ένα τέτοιο πλαίσιο το δια ταύτα της απόφασης του ΔΕΚ μπορούσε και μπορεί να έχει άλλη εξέλιξη που να διασφαλίζει δικαιώματα και να αποτρέπει τον κίνδυνο μαζικής φυγής σε πρόωρη συνταξιοδότηση, με οδυνηρό αποτέλεσμα στα Ταμεία, αλλά και πολλαπλό δημοσιονομικό κόστος. Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι η αποδοχή του πυρήνα της απόφασης του ΔΕΚ αποτελεί άλμα ακραίας «πρωτοτυπίας», δεδομένου ότι θα είμαστε η μόνη χώρα στην Ευρώπη που η κύρια σύνταξη δεν θα κατοχυρώνεται από σύστημα κοινωνικής αλλά επαγγελματικής ασφάλισης. Αποδοχή που καθιστά μετέωρο κάθε ασφαλιστικό δικαίωμα των εργαζομένων στο Δημόσιο για το άμεσο και απώτερο μέλλον και διαμορφώνει απειλητικό περιβάλλον για το σύνολο της κοινωνικής ασφάλισης, δεδομένου ότι μπορεί να επεκταθούν ανάλογες αρνητικές καταστάσεις και στον ιδιωτικό τομέα.

Δεύτερος: Η αποδοχή του πυρήνα της απόφασης και η αναζήτηση ρυθμίσεων (με αυξομειώσεις ορίων ανάμεσα σε γυναίκες και άνδρες) για την εφαρμογή της. Ένας δρόμος που, εκτός των άλλων, αποδεικνύεται από τις εξελίξεις αδιέξοδος και επικίνδυνα ολισθηρός.

Παράλληλα έχει ιδιαίτερη αξία να τονιστεί:

• 1.     Η Ελλάδα στο συγκεκριμένο θέμα και στην τρέχουσα χρονική περίοδο δεν βρίσκεται στην ίδια θέση εξέλιξης του ζητήματος, όπως η Ιταλία, και αποτελεί έκπληξη πως οι αρμόδιοι εκπρόσωποι, που όρισε η κυβέρνηση, για τις συζητήσεις με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν κατάφεραν να πείσουν, να διευκρινίσουν, να «αποδείξουν το αυταπόδεικτο».

Συγκεκριμένα: η περίπτωση της Ιταλίας από την πρώτη έκδοση απόφασης του ΔΕΚ (σημείο που βρισκόμαστε ως χώρα) διήνυσε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα και επαναπέμφθηκε με αποτέλεσμα δεύτερη απόφαση και επιβολή προστίμου, κάτι που επισείεται για την περίπτωσή μας αλλά δεν υφίσταται. Επομένως και χρόνος και δυνατότητες υπάρχουν.

• 2.     Τα περί «ίδιας αντιμετώπισης» δεν ισχύουν – με βάση τα παραπάνω – αλλά και από το γεγονός ότι σε αντίστοιχες περιπτώσεις, μεταβατικά διαστήματα υπήρξαν και μάλιστα πολυετή, όπως π.χ. η Μ. Βρετανία, Αυστρία.

Είναι επομένως καθαρό:

• I.      Ότι η κατάληξη του θέματος κρίνεται από την τακτική και τις επιλογές της κυβέρνησης,  που επιβάλλεται να αναθεωρήσει κατεύθυνση, χειρισμούς. Να σταθεί με υπευθυνότητα και όχι άλλοθι, αποσπασματικότητα και επιφανειακά.

• II.      Να αξιοποιηθεί ο χρόνος που υπάρχει και να σταματήσει η καλλιέργεια σεναρίων περί αύξησης ορίων κατά 5 ή 10 ή 15 κλπ χρόνια που μπορεί να οδηγήσουν σε εσπευσμένη φυγή προς συνταξιοδότηση χιλιάδες γυναίκες. Ακόμη κι αν αυτές είναι οι ανεκδήλωτες επίσημα προθέσεις της κυβέρνησης, γεγονός που εξηγεί και τη σωρεία λαθών στην εξέλιξη του ζητήματος, κανένα δικαίωμα που σήμερα έχει κατοχυρωθεί δεν πρόκειται να απολεστεί για καμιά γυναίκα και πριν υπάρξει νομοθετική ρύθμιση από την κυβέρνηση.

Η κυβέρνηση αποφασίζει, κρίνει, επιλέγει, το πώς και τι για την αντιμετώπιση της απόφασης του ΔΕΚ και όχι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην παρούσα χρονική περίοδο.

Σε κάθε περίπτωση και επειδή δεν πρέπει να υπάρχουν ψευδαισθήσεις, η Α.Δ.Ε.Δ.Υ. θεωρεί ότι οι εξελίξεις εξαρτώνται και από τη συλλογική δυναμική.

Άμεση πρόκληση – αφετηρία είναι η αγωνιστική συγκέντρωση – συλλαλητήριο στις 5 Σεπτεμβρίου στη Θεσσαλονίκη (΄Αγαλμα Βενιζέλου) ώρα 18.00 και στη συνέχεια το Γενικό Συμβούλιο της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. που αποφασίζει στις 28 Αυγούστου

• Η συγκυρία και τα προβλήματα των εργαζομένων

Στη σημερινή της συνεδρίαση η Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. αφού εκτίμησε ότι:

Η Κυβέρνηση με άλλοθι την αναμενόμενη και προαναγγελθείσα ύφεση, που εδώ και πάνω από ένα χρόνο την αντιμετωπίζει μοιρολατρικά στη βάση της διεθνούς κρίσης, συνεχίζει με νέες ταχύτητες την αύξηση των ανισοτήτων, την υποβάθμιση του εργασιακού, κοινωνικού, φυσικού περιβάλλοντος αλλά και της διαβίωσης των μισθωτών, των συνταξιούχων, των ανέργων.

Στα πλαίσια αυτά :

• Επιχειρείται με ένταση η διαμόρφωση ενός πολιτικού περιβάλλοντος «νομιμοποίησης» μιας βαθειάς και πρωτόγνωρης σε σκληρότητα «εισοδηματικής ή μισθολογικής πολιτικής». Από το πάγωμα, τη λιτότητα και τη μείωση της αγοραστικής δύναμης, με ωμό και απροκάλυπτο τρόπο η πολιτική αυτή μετεξελίσσεται με σενάρια ακόμη  και σε ονομαστική περικοπή των μισθών, των δώρων κλπ.

• Συνεχίζεται  η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, της εμπορευματοποίησης βασικών δημόσιων αγαθών όπως της παιδείας, της υγείας, της ασφάλισης του νερού κλπ.

• Συνεχίζεται η πολιτική της υποβάθμισης των βασικών ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων.

• Συνεχίζεται η πολιτική των ελαστικών εργασιακών σχέσεων των νέων μορφών ελαστικής και άτυπης εργασίας (έκτακτοι, ορισμένου χρόνου, συμβάσεις έργου, stage κλπ).

Με τις πολιτικές αυτές μεταβιβάζεται με φανερό και υπόγειο τρόπο όλο το κόστος των αδιέξοδων πολιτικών και της κρίσης στα λαϊκά και μεσαία κοινωνικά στρώματα.

Οι  μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι στο αγωνιστικό συλλαλητήριο της Δ.Ε.Θ. (Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου και ώρα 18.00 στο Άγαλμα Βενιζέλου  στη Θεσσαλονίκη) με δυναμικό τρόπο ανοίγουν μια νέα περίοδο και κλίμακα αγώνων με πυκνότητα μορφών δράσης για την απόκρουση πολιτικών ανατροπής δικαιωμάτων ζωής, για τη διεκδίκηση μιας αναδιανεμητικής πολιτικής για το εισόδημα, τις δημόσιες και κοινωνικές υπηρεσίες, την εργασία, τη ζωή.

Η Ε.Ε. της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. για την πολιτικοσυνδικαλιστική, οργανωτική και αγωνιστική προετοιμασία μπροστά στη ΔΕΘ, προχωρά σε συσκέψεις Ομοσπονδιών κατά τομέα και ενότητα πολιτικής:

• 1. ΤΕΤΑΡΤΗ 19 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ: Ομοσπονδίες Κοινωνικής Ασφάλισης, Υγείας.

• 2. ΠΕΜΠΤΗ 20 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ: Ομοσπονδίες Παιδείας, Οικονομικών.

• 3. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 21 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ: Ομοσπονδίες Αυτοδιοίκησης, Δημόσιας Διοίκησης.

Αμέσως μετά: οριστικοποιεί το υπόμνημά της προς την Πρωθυπουργό και τους Πολιτικούς Αρχηγούς, συγκαλεί το Γενικό Συμβούλιο της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. (Παρασκευή 28 Αυγούστου) για τη διαμόρφωση εξειδικευμένου προγράμματος δράσης για το χρονικό διάστημα μετά  της 5/9/2009

• Η Α.Δ.Ε.Δ.Υ. ζητάει την άμεση αποφυλάκιση του απεργού πείνας Θ. Ηλιόπουλου

Η Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. καταδικάζει τη συνεχιζόμενη προφυλάκιση του Θοδωρή Ηλιόπουλου από τις 18 Δεκέμβρη 2008 μέχρι σήμερα λόγω συμμετοχής του στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο.

Ο Θοδωρής Ηλιόπουλος είναι ο μόνος που εξακολουθεί να είναι προφυλακισμένος, ενώ όλοι οι υπόλοιποι έχουν αποφυλακιστεί, παρότι ο ίδιος αρνείται όλες τις κατηγορίες και υπερασπίζεται την αθωότητά του.

Η προφυλάκιση είναι ούτως ή άλλως ένα καταχρηστικό μέσο, στην περίπτωση όμως αυτή παίρνει πλέον εκδικητικό χαρακτήρα.

Ο Θοδωρής Ηλιόπουλος μετά την απόρριψη των αιτήσεων αποφυλάκισής του και την ανανέωση της προσωρινής κράτησής του για άλλους έξι μήνες ξεκίνησε απεργία πείνας στη φυλακή από τις 10 Ιουλίου.

Σήμερα διανύει την 41^η ημέρα και η ζωή του βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο.

Ζητούμε την άμεση αποφυλάκισή του