Να γιατί η εκδήλωση «από τον Ανένδοτο στην Αλλαγή» δείχνει το δρόμο του Σοσιαλισμού και της ανασυγκρότησης της Κεντροαριστεράς….
Κάπως, έτσι, όπως και σήμερα, ήταν η Κεντροαριστερά το 1960 όταν ο Γεώργιος Παπανδρέου, ο Γέρος της Δημοκρατίας, της έδωσε ενιαία έκφραση και δυναμική.
Ήταν, λοιπόν, η κεντροαριστερά κατακερματισμένη ως εξής:
• Σοσιαλιστικό Κόμμα με αρχηγό τον Ηλία Τσιριμώκο.
• Φιλελεύθεροι (το κόμμα που ερχόταν από τον Ελευθέριο Βενιζέλο) με αρχηγούς το Γιώργο Παπανδρέου και το Σοφοκλή Βενιζέλο (εκεί να δεις αλληλοϋπονομεύσεις και πισώπλατα μαχαιρώματα).
• ΕΠΕΚ με αρχηγό το Σάββα Παπαπολίτη
• Δημοκρατικό Κόμμα (το κόμμα που ερχόταν από τον Πλαστήρα) με αρχηγό το Στέλιο Αλλαμάνη
• Νέα Πολιτική Κίνηση με αρχηγούς το Γιώργο Μαύρο και τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη
Τελικά ο δημοκρατικός κεντροαριστερός και σοσιαλιστικός χώρος ζητούσε ενιαία έκφραση και τη βρήκε το 1961 με τη δημιουργία της Ένωσης Κέντρου με αρχηγό το Γιώργο Παπανδρέου.
Μετά τη δικτατορία, το 1974, ο Ανδρέας Παπανδρέου θεώρησε και σωστά όλα τα υλικά της δεκαετίας του 1960 φθαρμένα και οικοδόμησε το ΠΑΣΟΚ που άλλαξε τα δεδομένα της Χώρας. Έδωσε ελευθερίες, εμβάθυνε τη δημοκρατία, δημιούργησε νέους θεσμούς στην κοινωνία, στην αυτοδιοίκηση, στο κράτος, αναγνώρισε την εθνική αντίσταση και έβαλε στο χρονοντούλαπο τα κοινωνικά φρονήματα, έφτιαξε το Εθνικό Σύστημα Υγείας, ανασυγκρότησε την Παιδεία, έδωσε συντάξεις στους αγρότες, στήριξε τα «περήφανα γερατειά» και τόσα άλλα που ορισμένοι σημερινοί ΠΑΣΟΚΟΙ «ντρέπονται» ακόμη και να τα κουβεντιάζουν….